Materiaalselectie van schroeven en vaten

Tijdens het extrusieproces wordt de schroef vaak blootgesteld aan werkomstandigheden zoals een hoog koppel, hoge temperatuur, hoge snelheid en hoge druk. Soms wordt het ook blootgesteld aan zware omstandigheden zoals hoge slijtage en corrosie. Daarom moet bij de selectie van schroefmaterialen rekening worden gehouden met zaken als sterkte, slijtvastheid en corrosieweerstand. . Voor gecombineerde meedraaiende dubbele schroeven wordt, aangezien de schroef een doornstructuur aanneemt, het sterkteprobleem van de schroef omgezet in een sterkteprobleem van de doorn. Omdat de doorn wordt beperkt door de structuur, een kleine dwarsdoorsnede heeft en een groot koppel draagt, is het noodzakelijk om een ​​doornmateriaal met hoge sterkte te kiezen. Schroefelementen hebben over het algemeen geen problemen met de sterkte, omdat het koppel dat door de gehele schroef wordt verdragen, over elk schroefelement wordt verdeeld, zeer klein is, en het spline-spanningsdragende oppervlak op het schroefelement dat de omtrekkracht draagt, niet onvoldoende sterkte zal hebben. Daarom is de bepaling van de wanddikte tussen het centrale gat van het gecombineerde schroefelement en de worteldiameter van het schroefelement in het algemeen niet gebaseerd op sterkteoverwegingen, maar op brosse breuk na warmtebehandeling. De minimale wanddikte van het schroefelement die ervoor kan zorgen dat er na warmtebehandeling geen brosse breuk ontstaat. Voldoende om aan de sterkte-eisen te voldoen.

De meeste voormalige binnenlandse schroevenfabrikanten gebruikten 38CrMoAlA-staal en de schroeven werden na vervaardiging genitreerd. Sommige buitenlandse fabrikanten gebruiken ook gechloreerd staal om schroeven te maken. De dikte van de nitridelaag is over het algemeen 0,3 ~ 0,5 mm, wat aan de algemene eisen kan voldoen.